‘Ik herken nu soms de stem van de innerlijke criticus, maar wat heb ik daaraan?’ vroeg iemand me. Goeie vraag! Als je snapt dat je jezelf bekritiseert, dan kun je kiezen. Luister je naar de zelfkritiek of negeer je het? Verdedig je je tegen de negatieve lading van de innerlijke criticus, of laat je je er somber door maken? Zelfkritiek kan je humeur verpesten, omdat je te streng bent tegen jezelf. Of het demotiveert je. En dat gebeurt vooral, als je het niet doorhebt. Opeens voel je je minder happy, maar waarom eigenlijk? De negatieve gedachte is al voorbij, het negatieve gevoel blijft hangen.
Paardrijden: koren op de molen van de innerlijke criticus
Sinds drie jaar heb ik paardrijles. Vaak gaat dat heel goed, soms helemaal niet. Vorige week had ik mijn dag niet. Het paard bedacht van alles om mij uit te proberen. Koren op de molen van mijn innerlijke criticus dus. Het paard slingerde als de Amazonerivier, terwijl hij netjes rechtdoor moest lopen. Begon opeens keihard te draven, terwijl hij dat kalmpjes hoorde te doen. Daarna ging hij weer lekker uitgebreid stilstaan om zijn behoefte te doen. En wist je dat paarden expres kunnen doen alsof ze struikelen, alleen maar om de berijder te plagen? Grrrrr…
Mijn innerlijke criticus zei me na afloop van de les dat ik het toch nooit echt goed zal leren en dat ik mezelf – bijna vijftig en niet zo slank – alleen maar belachelijk maak als beginner. Gelukkig had ik hem door en antwoordde: ‘Houd je mond, ik kan het wel leren, @#$%^&*(). Het gaat alleen wat langzamer dan bij twintigjarigen. Dus bemoei je er niet mee.’
Stap 1: de innerlijke criticus herkennen. Stap 2: gewoon lekker doorgaan.
Tien jaar geleden zou ik me hebben laten ontmoedigen en een andere hobby hebben gezocht met minder uitdagingen: haken of zo. Een bolletje katoen heeft tenminste geen eigen willetje. Nu ga ik gewoon door met paardrijles en geef ik mijn innerlijke criticus het nakijken. En wat denk je? Gisteren ging de les weer prima. De leraar zei dat ik meer in balans zit dan voorheen. Hij wist waarschijnlijk niet dat dat ook gold voor het mentale.